سازمان منع سلاحهای شیمیایی در زمره معدود نهادهای بینالدولی در حوزه خلعسلاح است که باوجود دسترسی بسیار گسترده اعضای دبیرخانه به اطلاعات مربوط به فعالیتهای کشورهای عضو در حوزه صنایع شیمیایی، دارای رژیمی متفاوت نسبت به سایر سازمانهای بینالمللی در زمینه امور محرمانه چکیده کامل
سازمان منع سلاحهای شیمیایی در زمره معدود نهادهای بینالدولی در حوزه خلعسلاح است که باوجود دسترسی بسیار گسترده اعضای دبیرخانه به اطلاعات مربوط به فعالیتهای کشورهای عضو در حوزه صنایع شیمیایی، دارای رژیمی متفاوت نسبت به سایر سازمانهای بینالمللی در زمینه امور محرمانه، بهویژه مقررات مربوط به اقدامات متخلفانه کارکنان دبیرخانه و مسئولیت سازمانهای بینالمللی درخصوص اعمال متخلفانه آنان است. در این راستا، پرسش اساسی مقاله حاضر این است که آیا رژیم نقض امور محرمانه کنوانسیون سلاحهای شیمیایی متفاوت از مقررات مربوط حقوق بینالملل عام بوده و مفاد این کنوانسیون، بهویژه آیین ناظر بر موارد نقض و یا اتهام نقض امور محرمانه (بند 22 بخشD ضمیمه کنوانسیون) رافع مسئولیت کارکنان دبیرخانه سازمان منع سلاحهای شیمایی در قبال اعمال متخلفانه آنها میباشد؟ فرضیه نگارنده آن است که مقررات کنوانسیون سلاحهای شیمیایی بخش مهمی از مقررات حقوق بینالملل عمومی بوده و رژیم امور محرمانه سازمان منع سازمان سلاحهای شیمیایی و مسئولیت ناشی از نقض این مقررات تابعی از این نظام است.
پرونده مقاله
با توجه به گسترش فناوریهای سلاحهای کشتارجمعی و عدم عضویت دشمن منطقهای ایران یعنی اسرائیل در سازمان و بهرغم شاخصهای ذکرشده برای موفقیت کنوانسیون منع سلاحهای شیمیایی(CWC) و سازمان بینالمللی منع سلاحهای شیمیایی (OPCW)، همواره این نگرانی درباره عضویت ایران در OPCW چکیده کامل
با توجه به گسترش فناوریهای سلاحهای کشتارجمعی و عدم عضویت دشمن منطقهای ایران یعنی اسرائیل در سازمان و بهرغم شاخصهای ذکرشده برای موفقیت کنوانسیون منع سلاحهای شیمیایی(CWC) و سازمان بینالمللی منع سلاحهای شیمیایی (OPCW)، همواره این نگرانی درباره عضویت ایران در OPCW مطرح است که ایران با عضویت در سازمان منع سلاحهای شیمیایی نهتنها بازدارندگی تسلیحاتی خود را از دست دهد، بلکه با ارائه اطلاعات و آمار محرمانه به این سازمان در معرض تهدید اطلاعاتی قرار گیرد. پرسش اصلی پژوهش حاضر این بوده است که ایران با عضویت در کنوانسیون منع سلاحهای شیمیایی (CWC) و سازمان بینالمللی منع سلاحهای شیمیایی از چه فرصتهای حقوقی- سیاسی، دفاعی و امنیتی برخوردار و در عین حال با چه تهدیدهایی مواجه خواهد بود. هدف این تحقیق تبیین دقیق این فرصتها و تهدیدها برای بهرهمندی بیشتر از آنها برای تأمین منافع ایران است. یافتههای پژوهش نشان داده است که تهدیدهای ضمنی عضویت در کنوانسیون و سازمان منع سلاحهای شیمیایی، بدون عضویت نیز برقرار است، اما فرصتهای مستقیم و ضمنی عضویت ایران در این کنوانسیون و سازمان غیرقابل چشمپوشی است.
پرونده مقاله